พระคัมภีร์ปฐมกาล โนอาห์

พระคัมภีร์ ปฐมกาลบทที่ 6 - 9
 เมื่อมนุษย์เริ่มทวีจำนวนมากขึ้นบนแผ่นดินโลก และความชั่วร้ายของมนุษย์ก็ทวีมากขึ้นด้วย ความคิดจิตใจของเขาก็โน้มเอียงไปในทางชั่วอยู่เสมอ มนุษย์ เต็มไปด้วยความโหดร้ายทารุณ
พระเจ้าทรงเสียพระทัยยิ่งนักที่ได้ทรงสร้างมนุษย์ขึ้นมา ดังนั้น พระเจ้า จึงตรัสว่า
เราจะกวาดล้างมนุษยชาติที่เราได้สร้างขึ้นออกจากผืนแผ่นดิน ทั้งมนุษย์และสัตว์ทั้งปวง สัตว์ที่เลื้อยคลาน และนกในอากาศ เพราะเราเสียใจที่ได้สร้างพวกนี้ขึ้นมา
แต่มีคนหนึ่งที่พระเจ้าทรงโปรดปราน คือโนอาห์  โนอาห์เป็นคนชอบธรรม เป็นคนดีพร้อมเมื่อเทียบกับคนในยุคของเขา เขาดำเนินชีวิตไปกับพระเจ้า โนอาห์มีบุตรชายสามคนคือ เชม ฮาม และยาเฟท

 พระเจ้าจึงตรัสกับโนอาห์ว่า เราจะทำลายมนุษย์รวมทั้งสัตว์ทั้งสิ้น เพราะโลกเต็มไปด้วยความโหดร้ายทารุณ เราจะทำลายสิ่งเหล่านี้
ดังนั้นเจ้าจงต่อเรือใหญ่  และกั้นเป็นห้องๆ แล้วยาด้วยชันตลอดทั้งนอกและใน เรือนี้ยาว 300 ศอก กว้าง 50 ศอก และสูง 30 ศอก จงทำหลังคาคลุมและระหว่างหลังคากับตัวเรือให้เว้นช่องสูง 1 ศอก โดยรอบ จงทำประตูบานหนึ่งไว้ด้านข้างของเรือ และต่อเรือเป็นชั้นล่าง ชั้นกลาง ชั้นบน เรากำลังจะให้น้ำท่วมโลกเพื่อทำลายสิ่งมีชีวิตทั้งมวลภายใต้ฟ้าสวรรค์
แต่เราจะทำพันธสัญญาอันมั่นคงกับเจ้า เจ้าจะเข้าไปในเรือ คือทั้งตัวเจ้า ภรรยา บุตรชาย และบุตรสะใภ้ของเจ้า จงนำสัตว์ทุกชนิดมาเป็นคู่ๆ ทั้งตัวผู้และตัวเมียเข้ามาในเรือเพื่อรักษาชีวิตของมันให้รอดด้วยกันกับเจ้า
หลังจากนั้นโนอาห์ก็ทำทุกสิ่งตามที่พระเจ้าทรงบัญชา
จนสำเร็จ ถึงแม้จะถูกคนในเวลานั้นหัวเราะ หลายคนต่างไม่เชื่อโนอาห์ว่าพระเจ้าจะให้น้ำท่วมโลก
และเมื่อถึงเวลาของพระเจ้า  องค์พระผู้เป็นเจ้า ตรัสกับโนอาห์ว่า จงเข้าไปในเรือพร้อมกับครอบครัวของเจ้า เพราะเราเห็นว่าเจ้าเป็นคนชอบธรรมคนเดียวในบรรดาคนชั่วอายุนี้ จงนำสัตว์เหล่านี้ไปกับเจ้าด้วย คือสัตว์ที่ไม่เป็นมลทินทุกชนิดอย่างละเจ็ดคู่ สัตว์ที่เป็นมลทินทุกชนิดอย่างละคู่
ทั้งนกทุกชนิดอย่างละเจ็ดคู่ทั้งตัวผู้และตัวเมีย เพื่อรักษาเผ่าพันธุ์ของสัตว์ทุกชนิดบนโลก อีกเจ็ดวันเราจะให้ฝนตกบนโลกนี้ 40วัน 40 คืน และเราจะกวาดล้างสิ่งมีชีวิตทั้งปวงซึ่งเราสร้างขึ้นนั้นไปจากแผ่นดินโลก
โนอาห์ก็ทำทุกสิ่งตามที่ องค์พระผู้เป็นเจ้า ทรงบัญชา
หลังจากนั้นอีกเจ็ดวัน  ตาน้ำบาดาลพลุ่งทะลักขึ้นมาและประตูน้ำแห่งฟ้าสวรรค์ก็เปิดออก ฝนก็เทลงมาบนแผ่นดินโลกตลอดสี่สิบวันสี่สิบคืน
ตลอดสี่สิบวันนั้น น้ำก็ท่วมสูงจนหนุนเรือให้ลอยขึ้น ปริมาณน้ำบนโลกเพิ่มขึ้นมากจนยกเรือให้ลอยขึ้นเหนือผิวน้ำ น้ำท่วมโลกรุนแรงมากจนมิดภูเขาสูงทั้งหมดที่อยู่ใต้ฟ้า ระดับน้ำสูงเหนือยอดเขาต่างๆ ขึ้นไปกว่า 15 ศอก สิ่งมีชีวิตทั้งหมดที่อยู่ทั่วโลกก็พินาศ ทั้งนก สัตว์เลี้ยง สัตว์ป่า สัตว์ที่เลื้อยคลาน และมวลมนุษยชาติ สรรพสิ่งที่มีลมหายใจแห่งชีวิตและดำรงชีวิตอยู่บนบกก็ตายหมด
น้ำท่วมโลกอยู่นาน 150 วัน
พระเจ้าทรงระลึกถึงโนอาห์และสัตว์ป่ากับสัตว์ใช้งานทุกชนิดที่อยู่กับเขาในเรือ พระองค์ทรงบันดาลให้กระแสลมพัดเหนือแผ่นดิน แล้วน้ำก็ลดลง ตาน้ำบาดาลและประตูน้ำแห่งฟ้าสวรรค์ก็ถูกปิดและฝนก็หยุดตกจากฟ้า น้ำจึงลดลงเรื่อยๆ จนกระทั่ง 150 วันผ่านไป
เมื่อน้ำลดลงเรื่อยๆ ยอดเขาต่างๆ ก็ปรากฏให้เห็น ส่วนเรือของโนอาห์ ​ก็​ค้าง​อยู่​บน​เทือก​เขา​อา​รา​รัตหลังจากนั้นอีก40วัน โนอาห์เปิดหน้าต่างเรือ และปล่อยกาตัวหนึ่งออกไป มันบินไปและมันก็บินกลับมา  หลังจากนั้น โนอาห์จึงปล่อยนกพิราบออกไปตัวหนึ่งเพื่อดูว่าน้ำลดจนถึงผิวดินแล้วหรือไม่ แต่นกพิราบไม่พบที่ที่จะเกาะเพราะว่าระดับน้ำยังสูงอยู่ จึงกลับมาหาโนอาห์ที่เรือ โนอาห์ก็ยื่นมือออกรับนกพิราบเข้ามาในเรือดังเดิม เขาคอยอีกเจ็ดวัน แล้วปล่อยนกพิราบออกไปจากเรืออีกครั้งหนึ่ง เมื่อนกพิราบกลับมาหาเขาในตอนเย็น มันคาบใบมะกอกเขียวสดมาด้วย โนอาห์จึงรู้ว่าน้ำลดลงจากแผ่นดินแล้ว เขาคอยอีกเจ็ดวันแล้วปล่อยนกพิราบออกไปอีก แต่คราวนี้มันไม่ได้กลับมาหาเขา
โนอาห์เปิดหลังคาเรือออกมาดูก็เห็นว่าพื้นดินแห้งแล้ว พอถึงวันที่ยี่สิบเจ็ดเดือนที่สอง แผ่นดินก็แห้งสนิท แล้วพระเจ้าตรัสกับโนอาห์ว่า เจ้า ภรรยาของเจ้า บรรดาบุตรชายและบุตรสะใภ้ของเจ้า จงออกจากเรือ จงนำสิ่งมีชีวิตทุกชนิดที่อยู่กับเจ้าออกมาด้วย ทั้งนก สัตว์ต่างๆ สัตว์ที่เลื้อยคลาน เพื่อพวกมันจะได้ออกลูกออกหลานและทวีจำนวนขึ้นในโลกโนอาห์และครอบครัวได้ออกมาจากเรือพร้อมทั้งสัตว์ต่างๆ
โนอาห์สร้างแท่นบูชาแด่ องค์พระผู้เป็นเจ้า และถวายสัตว์และนกที่ไม่เป็นมลทินจำนวนหนึ่งเป็นเครื่องเผาบูชาบนแท่นนั้น องค์พระผู้เป็นเจ้า ทรงได้กลิ่นอันเป็นที่พอพระทัยและทรงตรัสว่าเราจะไม่สาปแช่งแผ่นดินเพราะมนุษย์อีกต่อไป ถึงแม้ว่า จิตใจของมนุษย์จะโน้มเอียงไปในทางชั่วตั้งแต่วัยเด็ก แต่เราจะไม่ทำลายล้างสิ่งมีชีวิตทั้งปวงอย่างที่เราได้ทำในคราวนี้อีก ตราบใดที่โลกยังคงอยู่ ตราบนั้นจะมีฤดูหว่านและฤดูเก็บเกี่ยว ความหนาวเย็นและความร้อน ฤดูร้อนและฤดูหนาว วันและคืน อยู่เรื่อยไป””

พันธสัญญา​ที่​พระ​เจ้า​ทรง​กระทำ​กับ​โน​อาห์
เรา​จะ​ตั้ง​พันธสัญญา​ของ​เรา​ไว้​กับ​พวก​เจ้า​ว่า​จะ​ไม่​ทำลาย​บรรดา​มนุษย์​และ​สัตว์​โดย​ให้​น้ำ​ท่วม​อีก และ​จะ​ไม่ให้​มี​น้ำ​มา​ท่วม​ทำลาย​โลก​อีก​ต่อไป ​พระ​เจ้า​ตรัส​ว่า
นี่​แหละ​เป็น​เครื่องหมาย​แห่ง​พันธสัญญา ซึ่ง​เรา​ตั้ง​ไว้​ระหว่าง​เรา​กับ​พวก​เจ้า ทั้ง​บรรดา​สัตว์​มี​ชีวิต​ที่​อยู่​กับ​เจ้า​สืบไป​ทุก​ชั่ว​อายุ​ คือ​เรา​ตั้ง​รุ้ง​ของ​เรา​ไว้​ที่​เมฆ และ​รุ้ง​นั้น​จะ​เป็น​เครื่องหมาย​แห่ง​พันธสัญญา​ระหว่าง​เรา​กับ​โลก​ เมื่อ​เรา​ให้​มี​เมฆ​เหนือ​แผ่นดิน และ​มี​รุ้ง​ขึ้น​ที่​เมฆ​นั้น​ เรา​จะ​ระลึก​ถึง​พันธสัญญา​ของ​เรา​ระหว่าง​เรา​กับ​เจ้า​และ​บรรดา​สัตว์​ที่​มี​ชีวิต แล้ว​น้ำ​จะ​ไม่​ท่วม​ทำลาย​บรรดา​สัตว์​โลก​อีก​เลย​ เมื่อ​มี​รุ้ง​ที่​เมฆ เรา​จะ​ดู​รุ้ง​นั้น และ​ระลึก​ถึง​พันธสัญญา​ถาวร​ระหว่าง​พระ​เจ้า​กับ​บรรดา​สัตว์​โลก​ที่​มี​ชีวิต ซึ่ง​อยู่​บน​แผ่นดิน​โลก​พระ​เจ้า​ตรัส​แก่​โน​อาห์​ว่า นี่​แหละ​เป็น​เครื่องหมาย​แห่ง​พันธสัญญา​ที่​เรา​ได้​ตั้ง​ไว้​ระหว่าง​เรา​กับ​บรรดา​สัตว์​โลก​ซึ่ง​อยู่​บน​แผ่นดิน




ความคิดเห็น