เมื่อเด็กชายทั้งสองนั้นโตขึ้นแล้ว
เอซาวก็เป็นพรานมือแม่น เป็นชาวทุ่ง ฝ่ายยาโคบเป็นคนเงียบๆ
อยู่กับบ้าน อิสอัครักเอซาว
เพราะท่านรับประทานเนื้อที่เขาล่ามา แต่นางเรเบคาห์รักยาโคบ วันหนึ่งขณะที่ยาโคบต้มอาหารอยู่
เอซาวกลับมาจากท้องทุ่งหิวจัด เอซาวพูดกับยาโคบว่า “ขอให้ข้ากินของแดงนั้น
ของแดงนั้นน่ะ เพราะเราหิวจัด
ยาโคบว่า “ขายสิทธิบุตรหัวปีของพี่ให้ฉันก่อนซี เอซาวว่า “ดูซิ
ข้ากำลังจะตายอยู่แล้ว สิทธิบุตรหัวปีจะเป็นประโยชน์อะไรแก่ข้า ยาโคบว่า “สาบานให้ฉันก่อน”
เอซาวจึงสาบานให้
และขายสิทธิบุตรหัวปีของตนแก่ยาโคบภ
ยาโคบจึงให้ขนมปังและถั่วแดงต้มแก่เอซาว เขาก็กินและดื่ม
แล้วลุกไป ดังนี้เอซาวก็ดูหมิ่นสิทธิบุตรหัวปีของตน
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น